– Το “δρασκέλισμα του αγνώστου” στην αρχαία ελληνική τέχνη

25 01 2015

ΕΠΕΚΕΙΝΑ: Ο θάνατος και η ζωή πριν και μετά στην αρχαία Ελληνική τέχνη.

ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ

Λευκή λήκυθος από την Ερέτρια (λεπτομέρεια). Αττικό εργαστήριο του ζωγράφου του Μονάχου (440-430 π.Χ.), Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Λευκή λήκυθος από την Ερέτρια (λεπτομέρεια). Αττικό εργαστήριο του ζωγράφου του Μονάχου (440-430 π.Χ.), Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Ποιές ήταν άραγε οι αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνων για τον θάνατο και πως η τέχνη συνόδευε αυτό το αναπόφευκτο «δρασκέλισμα του αγνώστου»; Ποιος είναι ο ρόλος της ηθικής και της αισθητικής στις δεξιώσεις των αρχαίων Ελληνικών επιτύμβιων; Πως μπορεί η ζωγραφική των αγγείων και η γλυπτική να απεικονίσει τις ιδιαίτερες αυτές στιγμές της απώλειας και του αποχωρισμού;

Αυτά και πολλά άλλα, παρόμοια ερωτήματα θα προσπαθήσει να απαντήσει ο νέος μικρός κύκλος διαλέξεων που γίνεται με αφορμή την έκθεση ΕΠΕΚΕΙΝΑ που πραγματοποιείται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, όπου παρουσιάζονται μια σειρά από εξαιρετικά έργα που σχετίζονται με τον θάνατο και τη ζωή μετά, στην Αρχαία Ελλάδα.

Η πρώτη διάλεξη (Παρασκευή 6/2/2015) αποτελεί μια εισαγωγή στις αρχαίες Ελληνικές αντιλήψεις για τον θάνατο και για τους τρόπους που η τέχνη τον συνοδεύει. Επικεντρώνεται περισσότερο στην αγγειογραφία και παρουσιάζει ένα μεγάλο αριθμό απεικονίσεων που σχετίζονται με τη στιγμή του θανάτου, με το πριν και το μετά.

Η δεύτερη συνάντηση (Κυριακή 8/2/2015) αποτελεί ουσιαστικά μια μεγάλη ξενάγηση / περιήγηση στην έκθεση ΕΠΕΚΕΙΝΑ που πραγματοποιείται στο Μέγαρο Σταθάτου. Εκεί, ανάμεσα σε εξαιρετικά έργα τέχνης θα έχουμε την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με τις αντιλήψεις που σχετίζονται με τον Ομηρικό, τον Βακχικό-Ορφικό και τον Πλατωνικό Άδη και να θαυμάσουμε κάποια από τα ωραιότερα αντικείμενα της παγκόσμιας εικονογραφίας που απεικονίζουν τη στιγμή του θανάτου και το τελετουργικό της κηδείας.

Η τρίτη διάλεξη (Παρασκευή 13/2/2015) επικεντρώνεται στα αρχαία Ελληνικά επιτύμβια. Με αναφορά στα αρχαία Ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα και με ιδιαίτερα πλούσιο εικονογραφικό υλικό από επιτύμβιες στήλες έρχεται σε επαφή με τον τρόπο που το «παρόν» της απεικόνισης υποκαθιστά αισθητικοποιημένο το «απόν» του φυσικού σώματος και ευρισκόμενο «αντί αυτού», λαξεμένο στην πέτρα ακυρώνει τον θάνατο μέσω της αισθητικοποίησης της ίδιας της ζωής.

Δείτε περισσότερα και κρατήστε θέση στο σάιτ του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης


Actions

Information

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.