Μετά την ολοκλήρωση του κύκλου διαλέξεων με τίτλο Εισαγωγή στην Μοντέρνα Τέχνη (το πέρασμα από τον 19ο στον 20ο αιώνα) που διοργανώθηκε στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης από 16 Ιανουαρίου έως 13 Φεβρουαρίου 2013, έχω αρχίσει με τους συνεργάτες μου την επεξεργασία του οπτικοακουστικού υλικού που προέκυψε. Κάθε φορά που θα υπάρχει έτοιμο υλικό, θα το ανεβάζω.
Ήδη έχω ανεβάσει επτά βίντεο στα οποία περιλαμβάνεται μία Γενική Εισαγωγή στην Μοντέρνα Τέχνη. Επίσης υπάρχουν βίντεο για τον Μανέ και για τον Κυβισμό που για πολλούς σηματοδοτούν την έναρξη της Μοντέρνας Τέχνης. Λέω λίγα λόγια για την τέχνη του Πωλ Γκωγκέν και κάνω μια πολύ σύντομη εισαγωγή στην θεματολογία του Βαν Γκογκ. Τέλος υπάρχει και ένα αρκετά μεγάλο βίντεο για τις Δεσποινίδες της Αβινιόν του Πικάσο.
Επίσης, ανέβασα και το ηχητικό μέρος (podcast) της πρώτης διάλεξης που για τεχνικούς λόγους δεν είχα μπορέσει να το κάνω εγκαίρως.
Για τα βίντεο, πατήστε εδώ.
Για τα podcast, πατήστε εδώ.
Παντελής Τσάβαλος 
Καλή σας μέρα, κύριε Τσάβαλε!
Παρότι γνωρίζω ότι είμαστε πολλοί οι αποδέκτες αυτής της ενημέρωσης, όλοι όσοι είμαστε μέλη της ιστοσελίδας σας, εν τούτοις, εκλαμβάνω το μέιλ σας ως προσωπικό και σας ευχαριστώ πολύ.
Δυστυχώς, έμαθα πολύ αργά γι αυτόν τον κύκλο διαλέξεών σας στο Μ.Κ.Τ. κι έτσι μόνον την τελευταία διάλεξή σας/παρουσίαση παρακολούθησα τη σχετική με τον Vincent Van Gogh (η τύχη όμως ήταν με το μέρος μου κι έτσι έμαθα κι αρκετά πράγματα για τον Gauguin, χάρη στην ενότητα που μας παρουσιάσατε επειδή δεν είχατε προλάβει να την ολοκληρώσετε στη διάρκεια της αμέσως προηγούμενης διάλεξης!!!)
Να σας ευχαριστήσω για άλλη μια φορά για την αγάπη και το πάθος που έχετε για το αντικείμενό σας και για την ικανότητά σας/χάρισμα να την μεταλαμπαδεύετε στους “μαθητές” σας! Νιώθω τυχερή που σας παρακολούθησα και που έμαθα πράγματα ή συμπλήρωσα γνώσεις μου. Η δε μουσική υποστήριξη της παρουσίασης με ad hoc κομμάτια ήταν, για μένα την “νεοφώτιστη”, μια ευχάριστη έκπληξη και μια “λοξή ματιά” και προς την πλευρά της Μουσικής…
Ο Van Gogh (μα και όλοι οι ιμπρεσσιονιστές καθώς και οι μεταγενέστεροί τους) είναι αγαπημένος μου. Είχα την τύχη/ευλογία να πάω 2-3 φορές τόσο στην Arles όσο και στο αγαπημένο μου St Remy-en-Provence, μέρη με έντονο το αποτύπωμα του καλλιτέχνη και, χάρη στη διάλεξή σας ανακάλεσα μνήμες…
Όταν με το καλό συνεχίσετε με την επόμενη περίοδο στην Τέχνη (κυβισμό, φωβισμό, κλπ.), θα ήμουνα ευτυχής αν με ειδοποιούσατε.
Με κίνδυνο να καταχραστώ τον χρόνο σας και να σας κουράσω, θα ήθελα να σας εξηγήσω πού οφείλεται η λατρεία μου, μονομανία σχεδόν, για την τέχνη τόσο της ζωγραφικής όσο και της γλυπτικής, από τους impressionnistes και μετά…
Είχα, πάλι, την τύχη -μαζί κι οι συναπόφοιτες/οι του Σχολείου μου (Ελληνογαλλική Σχολή Μοναχών Ουρσουλινών, στο Ν. Ψυχικό)- να διδασκόμαστε Ιστορία της Τέχνης -στο πλαίσιο των γαλλικών μαθημάτων μας- κι αυτό από την ηλικία των 14-15 ετών! Διαχρονική, βέβαια, η προσέγγιση, όμως στη δική μου “σειρά” είχαμε μια καλόγρια που και γνώσεις πολλές είχε αλλά και αγάπη γι αυτήν την περίοδο, που μας την εμφύσησε (σε όσες τέλος πάντων άρεσε η Τέχνη). Δεν θα ξεχάσω ποτέ πώς μας εξήγησε τον τρόπο που ο Picasso οδηγήθηκε προοδευτικά, και μέσα από ποιες αναζητήσεις, στην αφαίρεση. Δεν θα ξεχάσω σε πόσα μουσεία και άλλους “τόπους Τέχνης” μας πήγαν στη διάρκεια εκπαιδευτικού ταξιδιού στη Γαλλία… Ήμουν δεν ήμουν 15 ετών τότε όταν, επισκεπτόμενες το φημισμένο Φεστιβάλ της Αβινιόν (Festival d’Avignon), πρωτοήρθα σε επαφή με την Arte Povera, το ευχάριστο ξάφνιασμά μου και την “αφύπνιση” μιας αναζήτησης έκτοτε για ό,τι διαφορετικό στη Ζωγραφική μα και τις άλλες εικαστικές τέχνες. Ακόμη, τότε πρωτοείδαμε (1969) τον Maurice Bejart, νέο ακόμη… Άλλη μύησή μου, στον μοντέρνο χορό αυτή, κι έκτοτε δεν μπόρεσα να ξαναδώ κλασσικό μπαλέτο όσο καλοί κι αν είναι οι ερμηνευτές…
Για να κατανοήσετε την “τρέλλα” μου με την περίοδο που μ’ αρέσει -και παρά το γεγονός ότι (α) δεν μου περισσεύουν τα χρήματα, σε ποιον άλλωστε στην δύσκολη εποχή που ζούμε?, αλλά και ότι (β) κάθε άλλο παρά γνώστης των πραγμάτων είμαι- με το που πληροφορήθηκα τον Ιούνιο του 2009, από ένα γαλλικό περιοδικό, ότι στο Aix-en Provence γινόταν η μεγάλη έκθεση Picasso Cezanne (ο Πικάσσο στον Σεζάν),πήρα μια ξαδέλφη μου, με τις ίδιες ανησυχίες, και πήγαμε, εκεί, αρχές Σεπτεμβρίου, λίγο πριν τελειώσει η Έκθεση. Ήταν μια μαγεία!!! Χώρια που επί τη ευκαιρία επισκεφθήκαμε κι ένα σωρό άλλα μέρη, προσκυνήματα στη σύγχρονη και τη μοντέρνα τέχνη, μέρη και τόποι, οι οποίοι, έχω την αίσθηση ότι, φέρουν στο… DNA τους (!) αυτά τα ιερά τέρατα της Ζωγραφικής… (εστιάζω πολύ στη Γαλλία, βέβαια…)
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας να με διαβάσετε -παρασύρθηκα από τον ενθουσιασμό μου- και σας εύχομαι να είστε πάντα καλά και μ’αυτή τη ζέση και την αγάπη για το αντικείμενό σας και την επιθυμία να τις μοιράζεστε με τους μαθητές σας (εκτός κι εντός εισαγωγικών).
Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνετε!
Με εκτίμηση,
Ελένη (Νένα) Τόμπρου-Σημαντώνη
(Υ.Γ. Όταν θα έρθει η στιγμή για ξεναγήσεις στο Μουσείο της Ακρόπολης ή/και στον Κεραμεικό, θα ήταν χαρά μου και τιμή μου να ειδοποιηθώ. Ευχαριστώ και πάλι)
Παντελη γεια σου,
Η χθεσινη παρουσιαση για τον Gustav Klimt ηταν συγκλονιστικη. Οπως σου ειπα, σε προσφατο ταξειδι μου στη Πολη, σε επισκεψη στη Μονη της Χωρας, επεσα πανω στην τοιχογραφια που επισυναπτω. Η φορμα και το στησιμο μου θυμισαν εντονα τον G.K.
Νικος