Οι θέσεις για το νέο κύκλο διαλέξεων συμπληρώθηκαν, αλλά υπάρχει λίστα αναμονής για πιθανές ακυρώσεις. Σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον.

Modernism Revisited

Οι καλλιτεχνικές πρωτοπορίες του 20ου αιώνα. Νέος κύκλος διαλέξεων στην Γκαλερί Μαρνέρη

Οι καλλιτεχνικές πρωτοπορίες του 20ου αιώνα. Νέος κύκλος διαλέξεων στην Γκαλερί Μαρνέρη

8 Φεβρουαρίου έως 17 Μαΐου 2018

Κύκλος 12 συναντήσεων   /  Kάθε Πέμπτη, 19:00-21:00

Ο νέος κύκλος διαλέξεων Ιστορίας της Τέχνης στην Γκαλερί Μαρνέρη αποτελεί συνέχεια του πρώτου κύκλου για την Μοντέρνα Τέχνη, που είχε πραγματοποιηθεί με μεγάλη επιτυχία το φθινόπωρο του 2016. Εκείνος ο κύκλος είχε τίτλο «Από τον Κουρμπέ στον Κλιμτ» και επικεντρώθηκε στις καλλιτεχνικές αναζητήσεις από τα μέσα του 19ου μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα.

Ο νέος κύκλος με τίτλο «Modernism Revisited» επικεντρώνεται στην περίοδο 1905-1945 και παρακολουθεί τη συναρπαστική περιπέτεια των καλλιτεχνικών πρωτοποριών στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν νέες οπτικές γλώσσες που να μορφοποιούν το κοινό αίσθημα, να υλοποιούν την ευφορία και τον ενθουσιασμό που χαρακτηρίζουν τα συλλογικά οράματα και τις κοινωνικές προσδοκίες, αλλά και να απεικονίζουν τα αισθήματα δυσφορίας ή διάψευσης που χαρακτηρίζουν τις κοινωνικές και αισθητικές εξελίξεις αυτής της περιόδου.

Ο κύκλος αυτός παρατηρεί με διεισδυτική ματιά αυτή την περιπέτεια και τους ποικίλους τρόπους με τους οποίους βρίσκει την έκφραση και διατύπωση της στα μεγάλα κινήματα της εποχής, τον Εξπρεσιονισμό, τον Κυβισμό, τον Φουτουρισμό. Τον Ντανταϊσμό, και τον Σουρεαλισμό, καθώς και τις τάσεις που διαμορφώνονται στην ευρύτερη Ευρωπαϊκή τέχνη του πρώτου μισού του 20^ου αιώνα.

Οι παρουσιάσεις έχουν τη μορφή διαλέξεων που διαρκούν δυο εκπαιδευτικές ώρες και καλύπτουν τις σημαντικότερες ενότητες της ιστορίας της τέχνης και του πολιτισμού. Επικεντρώνονται στις εικαστικές τέχνες με έμφαση στη ζωγραφική, αλλά και σύντομες αναφορές στην αρχιτεκτονική, την γλυπτική και το design. Για την ουσιαστικότερη κατανόηση του αντικειμένου γίνεται συχνά χρήση εξωεικαστικών αναφορών από τη μουσική, την λογοτεχνία, , τη φιλοσοφία, τη φύση και την επιστήμη που συνδυάζονται (συγχρονικά ή διαχρονικά) με τις εικαστικές μορφές με γνώμονα τη μορφή, το περιεχόμενο ή το ύφος. Η παρουσίαση στηρίζεται στο λόγο και στην εικόνα με προβολή ιδιαίτερα πλούσιου εικονογραφικού υλικού σε διαφάνειες.

Read the rest of this entry »

Αναβάλλεται η σημερινή διάλεξη για την Σύγχρονη τέχνη και την Μπιενάλε της Βενετίας στην γκαλερί Μαρνέρη λόγω δυσκολίας πρόσβασης που οφείλεται στην απεργία των εργαζομένων του μετρό. Ενημέρωσαν πολλά άτομα για την αδυναμία συμμετοχής και θεωρήσαμε ότι θα ήταν καλύτερα να αναβληθεί η παρουσίαση. Το θέμα της διάλεξης ήταν ιδιαιτέρως ενδιαφέρον (εθνικές συμμετοχές Ισραήλ, Ρωσίας, Αμερικής κ.α.) και θα ήταν κρίμα να μην μπορέσουν να το παρακολουθήσουν τόσα άτομα. Στην επόμενη συνάντηση (Πέμπτη 2/11) θα συζητήσουμε την ημερομηνία διεξαγωγής της αναβληθείσας παρουσίασης. Ευχαριστώ

 Η θέα του αθέατου. Το έργο τέχνης και η αναζήτηση της πνευματικότητας

Το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017, θα προλογίσω τα εγκαίνια της φωτογραφικής έκθεσης της Ευγενίας Κουμάνταρου “Πέρα από το Λευκό”, μαζί με την Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.

Η κ. Αρβελέρ  θα κάνει μια ομιλία με θέμα «Φωτογραφία και τέχνη» κι εγώ θα κάνω μία παρουσίαση με θέμα «Η θέα του αθέατου: Το έργο τέχνης και η αναζήτηση της πνευματικότητας». Στη συνέχεια θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της έκθεσης και θα ακολουθήσει ξενάγηση από την κ. Κουμάνταρου.

Η παρουσίαση μου περιλαμβάνει ένα διαχρονικό ταξίδι στην ιστορία της τέχνης που γίνεται με αφορμή τη φωτογραφική έκθεση της Ευγενίας Κουμάνταρου, «Πέρα από το Λευκό» . Οι σταθμοί αυτού του ταξιδιού είναι ποικίλοι: από τους αρχαίους ναούς και τις βυζαντινές εικόνες μέχρι τα έργα καλλιτεχνών όπως o Kasimir Malevich, ο Ivan Kliun, ο Piet Mondrian, ο Marc Rothko, ο Bill Viola, ο Herbert Bradl, ο Γιάννης Σπυρόπουλος, ο Alberto Burri, o Bae Bien-U, o Anish kapoor και πολλοί άλλοι.

Τα έργα αυτά θα γίνουν αφορμή να σχολιαστούν οι τρόποι με τους οποίους η τέχνη διαπραγματεύεται έννοιες όπως το πνεύμα και η ύλη, η παρουσία και η απουσία, το κενό και η πληρότητα, ο χρόνος και η διαστολή του, ο χώρος και η αναίρεσή του, τα εσωτερικά τοπία, η απώλεια και η αποκάλυψη. Το κοινό νήμα που συνδέει όλα αυτά τα έργα είναι το γεγονός ότι το καθένα με τον τρόπο του απομακρύνεται από την αναπαράσταση του ορατού κόσμου ή τη φαινομενολογική προσέγγισή του και απεικονίζει, προκαλεί ή εμπεριέχει ένα είδος στοχασμού πάνω στην ίδια την εμπειρία της ανθρώπινης ύπαρξης.

Πρόκειται για μια ανανεωμένη και συνοπτική εκδοχή της παρουσίασης με το ίδιο θέμα που είχα κάνει το 2012, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης με αφορμή την φωτογραφική έκθεση της κ. Κουμάνταρου στο μουσείο.

Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017, στις 19.00
Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών

Διάρκεια έκθεσης: 30 Σεπτεμβρίου-10 Οκτωβρίου 2017

Ώρες λειτουργίας:

Δευτέρα –Παρασκευή  09.00-15.00

Σάββατο-Κυριακή 10.00-14.00

Είσοδος  ελεύθερη

Ηθοποιοί και θεατές, μίμοι και χορεύτριες, πελάτες και πόρνες, diseuses και παριστάμενοι, άλογα και αναβάτες αποτελούν το πολύχρωμο πλήθος που απεικονίζεται στα σχέδια, τα λάδια και τις λιθογραφίες του Τουλούζ-Λωτρέκ (Henri Marie Raymond de Toulouse-Lautrec-Monfa, 1864 -1901). Η ματιά του ζωγράφου ακινητοποιεί τη στιγμή κατά την οποία τα πρόσωπα αυτού του πλήθους συγκεντρώνονται με ένταση και κίνηση στις δραστηριότητές τους στα καμπαρέ, τα θέατρα και τα καφέ ή στοχάζονται νωχελικά πάνω σε όσα τους συμβαίνουν στη ζωή. Στους χώρους του Λωτρέκ η μουσική και ο χορός συναντούν τη σιωπή, η μπουρζουαζία το προλεταριάτο, ο καθωσπρεπισμός τον υπόκοσμο, οι ενοχές την απενοχοποίηση, ο ερωτισμός το αντικείμενο του πόθου του και το εσωτερικό σκοτάδι των ανθρώπων τη λάμψη από τα φώτα της ράμπας, της διασκέδασης και της νυχτερινής ζωής.

1892 At the Moulin Rouge, Art Institute of Chicago

Ο Λωτρέκ έρχεται από το Αλμπί όπου μεγάλωσε, στο Παρίσι το 1882 και εγκαθίσταται στη Μονμάρτη. Η αριστοκρατική καταγωγή του είχε παράσχει την οικονομική άνεση και την πνευματική συγκρότηση, αλλά η ασθενική του φύση, η δυσμορφία και ο νανισμός του, αποτέλεσμα γενετικών ανωμαλιών και παθήσεων, του είχε στερήσει τη δυνατότητα σε μια κανονική ζωή. Στην επαφή του με τον περιθωριακό κόσμο του Παρισιού ο Λωτρέκ φαίνεται να αισθάνεται εκλεκτικές συγγένειες που πυροδοτούν την πιο δημιουργική του περίοδο που θα κρατήσει γύρω στα δεκαπέντε χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων θα αγκαλιάσει, θα υιοθετήσει και θα τροφοδοτήσει την κουλτούρα της Μονμάρτης και του παρισινού θεάματος. Τα έντονα προβλήματα υγείας, επιδεινούμενα από τις καταχρήσεις και το αλκοόλ θα τον οδηγήσουν  στον πρώιμο θάνατο του στα 36 του χρόνια. Παρά το σύντομο της ζωής του έχει αφήσει ένα πολύ σημαντικό αριθμό έργων (πάνω από 700 ελαιογραφίες σε καμβά, 250 υδατογραφίες, 360 χαρακτικά κυρίως με την τεχνική της λιθογραφίας και περισσότερα από 5000 σχέδια με μολύβι, κάρβουνο ή παστέλ)

Read the rest of this entry »

Την Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου, ώρα 20:00 εγκαινιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη (κτήριο οδού Πειραιώς)  μια μεγάλη έκθεση-αφιέρωμα στον Τουλούζ Λωτρέκ.

Τον βασικό πυρήνα της έκθεσης αποτελούν οι εκατό αφίσες που δημιουργήθηκαν από εκατό κορυφαίους γραφίστες όλου του κόσμου (μεταξύ άλλων οι Mieczysław Górowski, Heinz Edelmann, Isidro Ferrer κ.α.),  στο πλαίσιο της έκθεσης Le nouveau Salon des Cent. Exposition Internationale d’affiches. Hommage / Ode à Toulouse Lautrec, που παρουσιάστηκε στο Centre Pompidou, στο Παρίσι το 2001, επετειακή χρονιά για τα εκατό χρόνια από τον θάνατο του καλλιτέχνη.

Η έκθεση στην Αθήνα είναι εμπλουτισμένη με:

– Πέντε πρωτότυπες αφίσες του Toulouse-Lautrec και μια του Pierre Bonnard από τη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου.
– Δεκαέξι αφίσες που δημιουργήθηκαν δεκαέξι χρόνια μετά, από δεκαέξι Έλληνες δημιουργούς (μεταξύ άλλων οι Διαμαντής Αϊδίνης, Δημήτρης Αρβανίτης, Στέφανος Ρόκκος, Ρένα Χρυσικοπούλου, Γιάννης Ψυχοπαίδης κ.α.).

– Πορτρέτα του Toulouse-Lautrec φτιαγμένα με διαφορετικές τεχνικές, σε sketchbook, χαρτια και κατασκευές από τους σπουδαστές της Σχολής Βακαλό στο πλαίσιο του project «O Λωτρέκ στη Βακαλό / …To win, not To[u]Lo[u]se!..»  που επιμελήθηκε η Άντζι Καρατζά.

Read the rest of this entry »

Η 57η Μπιενάλε της Βενετίας

Νέος κύκλος διαλέξεων με τον Παντελή Τσάβαλο στη Γκαλερί Μαρνέρη

(Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2017)

Η αφίσα της 57ης Μπιενάλε

Ο κύκλος των δέκα διαλέξεων αποτελεί μια μεγάλη περιήγηση στη σύγχρονη τέχνη όπως αυτή παρουσιάζεται (13.05-26.11.2017) στη Μπιενάλε της Βενετίας. Πρόκειται για την 57η διοργάνωση του θεσμού, που μετράει 120 χρόνια ζωής και που μας παρέχει τη δυνατότητα, κάθε δυο χρόνια να παρατηρούμε το φαινόμενο της καλλιτεχνικής δημιουργίας σε όλο τον κόσμο έτσι όπως παρουσιάζεται στη μεγάλη αυτή συνάντηση της παγκόσμιας τέχνης.

Όπως αναφέρει στο εισαγωγικό της κείμενο η επιμελήτρια της φετινής Biennale, Christine Macel, σήμερα, σε έναν κόσμο γεμάτο με συγκρούσεις και γεγονότα που σοκάρουν, η τέχνη γίνεται μαρτυρας αυτού του πολύτιμου στοιχείου που μας κάνει ανθρώπους. Η τέχνη αποτελεί το έσχατο πεδίο για ενδοσκόπηση, ατομική έκφραση, ελευθερία και δυνατότητα να τίθενται τα στοιχειώδη ερωτήματα της ανθρώπινης ζωής. Η τέχνη είναι μια αγαπημένη επικράτεια για όνειρα και ουτοπίες, ένας καταλύτης των ανθρώπινων δεσμών με τη φύση και το σύμπαν, ένα μέσο ανύψωσης σε μια πιο πνευματική διάσταση. Η τέχνη είναι το τελευταίο οχυρό, ένας κήπος στον οποίο μπορούν να ανθίσουν όλα όσα ξεπερνούν τις πρόσκαιρες τάσεις και τα προσωπικά ενδιαφέροντα. Η τέχνη αντιπροσωπεύει τo αδιαμφισβήτητο εναλλακτικό πεδίο στον ατομισμό και την αδιαφορία. Μας διαπαιδαγωγεί και μας εξελίσσει. Σε μια εποχή παγκόσμιας αναταραχής, η τέχνη αγκαλιάζει τη ζωή ακόμα κι αν συχνά συνυπάρχει με αναπόφευκτες αμφιβολίες. Ο ρόλος, η φωνή και η ευθύνη του καλλιτέχνη είναι πιο κρίσιμες από ποτέ στο πλαίσιο του σημερινού δημόσιου διαλόγου, καθώς φαίνεται να είναι μέσα στην ίδια την πρωτοβουλία και τον δυναμισμό της καλλιτεχνικής πράξης που θα διαμορφωθεί ο αυριανός κόσμος, όσο αβέβαιος κι αν είναι και η διαίσθηση των καλλιτεχνών φαίνεται να συλλαμβάνει τον κόσμο του σήμερα και του αύριο, ίσως περισσότερο από άλλους. Read the rest of this entry »

Gustav Klimt: Η δεξιοτεχνική αισθητικοποίηση των ανεξέλεγκτων δυνάμεων του υποσυνειδήτου και ο αξιοθαύμαστος συνδυασμός της παραστατικότητας με την αφαίρεση και του ορατού με το νοητό και το συμβολικό.

Την Τρίτη 30 Μαίου 2017 θα ολοκληρώσουμε, εορταστικά και με τη συμμετοχή όλων των αισθήσεων, τους κύκλους διαλέξεων της ακαδημαικής χρονιάς, με μια παρουσίαση του έργου του Γκούσταφ Κλιμτ. Πρόκειται για την τελευταία συνάντηση του κύκλου διαλέξεων για τη Μοντέρνα Τέχνη που πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 2016-17 στη Γκαλερί Μαρνέρη.

Ωρα έναρξης 19:30

Για πληροφορίες συμμετοχής επικοινωνήστε με την Γκαλερί Μαρνέρη
Λεμπέση 5-7 και Πορίνου, Ακρόπολη
Τηλ: 2108619488 / email: info@elenimarneri.com

Andy Goldsworthy

Συνεχίζονται με μεγάλη επιτυχία οι διαλέξεις του κύκλου «Πέραν της αναπαράστασης: Το φυσικό τοπίο στη Μοντέρνα και τη Σύγχρονη τέχνη» που διοργανώνονται από το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και πραγματοποιούνται κάθε Δευτέρα στον Πύργο των Βιβλίων, στο νέο κτήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος

Την Δευτέρα 15 Μαΐου 2017, ώρα 19:00, στη δεύτερη συνάντηση αυτού του κύκλου, θα συνεχίσουμε την παρουσίαση της συναρπαστικής περιπέτειας στην απεικόνιση του φυσικού τοπίο από τους ζωγράφους της μοντέρνας τέχνης και θα περάσουμε στην μετάθεση του ενδιαφέροντος από την απεικόνιση στην επέμβαση ή διαμόρφωση του ίδιου του φυσικού περιβάλλοντος. ως έργου τέχνης που συντελείται τη δεκαετία του 1960 και 1970 και θα ολοκληρώσουμε τις αναφορές μας με την παρουσίαση σύγχρονων καλλιτεχνών που συνοψίζουν όλα τα παραπάνω.

Georges Seurat

Τα θέματα που θα διαπραγματευτούμε είναι:

• Ο Γκωγκέν, το βάθος του χρόνου, η πολιτισμική σύνθεση και η μνήμη.
• Ο Σερά, η γεωμετρία, τα στροβιλιζόμενα σωματίδια και το υπερλογόγραμμα του κόσμου.
• Ο Chris Jordan και η οικολογία.
• Ο Σεζάν, η φαινομενολογία, η σχέση των επιμέρους με το όλον και του υποκειμένου με τον κόσμο.
• Η Τέχνη της γης και η επιστροφή της τέχνης στη φύση.
• Ο Andy Goldsworthy, η σύγχρονη τέχνη της γης και ο συνδυασμός όλων των παραπάνω.

• 

  Andy Goldsworthy

– Δευτέρα 8 Μαΐου 2017, 19:00-21:00: Η απεικόνιση του φυσικού τοπίου στη Μοντέρνα Τέχνη 1 

– Δευτέρα 15 Μαΐου 2017,19:00-21:00 : Η απεικόνιση του τοπίου στη Μοντέρνα Τέχνη 2 / Τέχνη της γης και της φύσης

– Δευτέρα 22 Μαΐου 2017, 19:00-21:00: Φυσικό τοπίο και σύγχρονη τέχνη

Η είσοδος είναι ελεύθερη και η συμμετοχή γίνεται με σειρά προτεραιότητος, οπότε φροντίστε να είστε εκεί λίγο νωρίτερα.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το ΚΠΙΣΝ στο visit@snfcc.org ή στο 216 8091001

Νέος κύκλος διαλέξεων στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Claude Monet, Sunset on the Seine, 1874

Με την άνοιξη να βρίσκεται στα καλύτερά της, το φυσικό τοπίο να μεταμορφώνεται σε μια αύρα χρωμάτων και αρωμάτων και τα νέα κτήρια του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος να μπαίνουν σταδιακά σε λειτουργία, ένας κύκλος διαλέξεων για την τέχνη και το φυσικό τοπίο φαίνεται επίκαιρος και ελκυστικός.

Τις επόμενες Δευτέρες (8, 15 και 22 Μαίου, 19:00-21:00) θα πραγματοποιήσω έναν κύκλο διαλέξεων στον Πύργο των Βιβλίων, στο νέο κτήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με θέμα  «Πέραν της αναπαράστασης: Το φυσικό τοπίο στη Μοντέρνα και τη Σύγχρονη τέχνη»

Πρόκειται για έναν κύκλο τριών διαλέξεων που εξετάζει τους τρόπους με τους οποίους οι εικαστικές τέχνες διαπραγματεύονται τη σχέση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον από τα τέλη του 19^ου μέχρι τις αρχές του 21^ου αιώνα αναπαριστώντας, απεικονίζοντας ή επεμβαίνοντας στο φυσικό τοπίο. Οι τρεις διαλέξεις οργανώνονται σε δύο ενότητες.

Emil Nolde, Sea with red sky

Η πρώτη ενότητα (8 και 15 Μαΐου) παρουσιάζει τους τρόπους που απεικονίζεται το φυσικό τοπίο στη μοντέρνα τέχνη. Από την απεικόνιση της εφήμερης και φευγαλέας αίσθησης στα έργα των ιμπρεσιονιστών, στην ψυχολογική προβολή υποκειμενικών αισθημάτων στο έργο των εξπρεσιονιστών και από την νοητική, συνοπτική εικόνα των πολλαπλών θεάσεων στον κυβισμό στα εσωτερικά τοπία του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Θα παρουσιαστούν έργα των Claude Monet, Vincent Van Gogh, Paul Gauguin, Georges Seurat, Paul Cezanne, Pablo Picasso, Georges Braque, Egon Schiele, Vassily Kandinsky, Emil Nolde, Paul Klee, Piet Mondrian, Max Ernst, Henri Matisse, Rene Magritte, Juan Miro Marc Rothko, Jackson Pollock κ.α.

Στη δεύτερη συνάντηση αυτής της ενότητας (15 Μαΐου) θα παρουσιαστεί και η μετάθεση του ενδιαφέροντος από την απεικόνιση του φυσικού τοπίου στην επέμβαση ή διαμόρφωση του ίδιου του φυσικού περιβάλλοντος. ως έργου τέχνης. Η καλλιτεχνική τάση που συνδέεται με αυτή τη μετάθεση είναι γνωστή ως τέχνη της γης, της φύσης ή του περιβάλλοντος, εμφανίζεται στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και διαρκεί μέχρι σήμερα. Θα παρουσιαστούν έργα των Walter De Maria, Richard Long, Robert Smithson, Christo and Jeanne Claude, James Turrel, Andy Goldsworthy κ.α.

James Turrel, Roden Crater, Arizona, 1979-2017

Η δεύτερη ενότητα (22 Μαΐου) παρουσιάζει τη σχέση του φυσικού τοπίου με τη σύγχρονη τέχνη και τις ποικίλες καλλιτεχνικές πρακτικές που αυτή μετέρχεται για να εικονοποιήσει αυτή τη σύνθετη σχέση. Από τα φορτισμένα τοπία της συλλογικής μνήμης μέχρι τα έργα που  προβληματίζονται για τη σχέση ανάμεσα στο πραγματικό και το φαντασιακό και από τα έργα που σχολιάζουν την εύθραυστη  ισορροπία ανάμεσα στην  τεχνολογική ανάπτυξη και το φυσικό περιβάλλον μέχρι τα έργα που διερευνούν την αισθητική αξία των ίδιων των δημιουργημάτων της φύσης. Θα παρουσιαστούν έργα των David Hockney,  Francisco Clemente, Anselm Kiefer , Gerhard Richter, Giuseppe Penone, Fiona Hall, Berlinde De Bruyckere, Imran Qureshi, Herman de Vries κ.α.

Fiona Hall, Manuhiri (Travellers), 2014

– Δευτέρα 8 Μαΐου 2017, 19:00-21:00: Η απεικόνιση του φυσικού τοπίου στη Μοντέρνα Τέχνη 1 

– Δευτέρα 15 Μαΐου 2017,19:00-21:00 : Η απεικόνιση του τοπίου στη Μοντέρνα Τέχνη 2 / Τέχνη της γης και της φύσης

– Δευτέρα 22 Μαΐου 2017, 19:00-21:00: Φυσικό τοπίο και σύγχρονη τέχνη

Η είσοδος είναι ελεύθερη και η συμμετοχή γίνεται με σειρά προτεραιότητος, οπότε φροντίστε να είστε εκεί λίγο νωρίτερα.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το ΚΠΙΣΝ στο visit@snfcc.org ή στο 216 8091001

Με το μεγαλείο της φύσης (και τη μικρότητα της περιρρέουσας καθημερινότητας) να βρίσκονται σε πλήρη άνθηση, διαβάζω ξανά την «Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο» του Οδυσσέα Ελύτη και, μέρες που είναι, σκέφτηκα να μοιραστώ ένα απόσπασμα μαζί σας.

Λεπτομέρεια από την τοιχογραφία της Άνοιξης, από τον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου της Θήρας (σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο), π. 1630 π.Χ.

Οδυσσέας Ελύτης / Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο

[…..]
ΜΟΙΑΖΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ότι, παρ’ όλα αυτά, ζούμε πάνω σε κάποιο άστρο, που’ λεγε και ο Chesterton. Τα θαύματα γίνονται σ΄ολόκληρη τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου, που οι αστυνομικοί ανακρίνουν τους φονιάδες, οι στρατιωτικοί μελετούν τις εκθέσεις των μυστικών πρακτόρων και οι λογιστές κατανέμουν τη ζωή μας σε «δούναι» και σε «λαβείν». Αν ήξεραν οι δύστυχοι άνθρωποι πόσο λίγο έπρεπε να’ ναι το δούναι τους και πόσο πολύ το λαβείν τους, θα τους έστριβε. Η δουλεία δεν είναι μόνο υπόθεση δυνάστη και δυναστευόμενου• είναι καρδιάς και συμφέροντος κακώς εννοουμένου, μέσα σ’ ένα και το ίδιο άτομο. Αν, για μια στιγμή, συναινούσε η φύση να λειτουργήσει με επιτάχυνση, θα βλέπαμε το φανερό κέρδος να γίνεται καπνός και το αφανές να μας περιχάει χρυσάφι. Στρογγυλά και ωοειδή και αστερωτά λουλούδια, που κομμένα τα θυμόμαστε μόνον στις κηδείες, και άκοπα μήτε καν τα διανοούμαστε. Αστείο πράγμα, ένας άντρας να τάσσεται με τα πουλιά και να επισκοπεί το έδαφος από την έπαλξη ενός κλώνου. Μια τέτοια «εξυπνάδα» είναι που μας έφαγε.
Πήραμε τη φύση για φύση και απαξιούμε να την ατενίσουμε, μπας και μας εκλάβουν για τουρίστες• χωρίς να συλλογιστούμε ότι το μουρμουρητό μιας πηγής ακούγεται και στο σώμα του διπλανού μας -προπαντός εκεί. Κι ότι δεν είναι η ροδιά που ανθίζει όταν εν ονόματί της αποτάσσεται κανείς τη κακία• είναι η νεότητα του λογισμού του. Αν υπάρχει ένα θάρρος ανώτερο από του παλιού πολέμαρχου ή του σύγχρονου βομβιστή, βεβαιότατα είναι του παιδιού που ξεπέρασε τα εξήντα. Για φαντάσου! Να’ χουν ασπρίσει καποιανού τα μαλλιά κι εκείνος να κρυφακούει στον Παράδεισο! «Μα υπάρχει;» ρωτάνε μερικοί με αφέλεια. Στο αναμεταξύ μια μηλιά δίνει μήλα. Εσύ, Κύριε Διευθυντά, τι δίνεις; Τίποτα• μόνον παίρνεις• παίρνεις αιτήσεις και μάλιστα «επί χαρτοσήμου».
Αν εχθρευτήκαμε κάτι στη ζωή μας, αγαπητέ μου Ανδρέα, ήταν η κιτρινίλα, η ξεραΐλα, και πάνω απ’ όλα η σημασία στα αξιώματα, όπου οι Νεοέλληνες δίνουμε συνεχώς εξετάσεις και παίρνουμε άριστα.
[…..]
Μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά στη ζωή μας όλα γίνονται όπως και στον έρωτα• που, κάποτε συμβαίνει να’ ναι κι άτυχος• το κορίτσι να μη νιώσει τίποτε, όπως πολύ συχνά μπροστά στα πιο υπέροχα ποιήματα οι πιο υπέροχες υπάρξεις δε νιώθουν τίποτα. Κι ύστερα; Είτε για ποίημα πρόκειται είτε για κορίτσι, μετριέται η σημασία τους από το βαθμό της δύναμης που σου δίνουν να βλέπεις μεταμορφωμένο τον κόσμο προς την κατεύθυνση του καλύτερου. «Καλύτερου», τρόπος του λέγειν. Στους κόσμους της μαγείας ο συγκριτικός βαθμός τι θέση μπορεί να έχει; Τι είναι ωραιότερο; Το καράβι που προεκτείνεται στην ξηρά ή η ξηρά που προεκτείνεται στη θάλασσα;
Τις νύχτες μια δέσμη διάττοντες αναλογεί στα λόγια που θα’ θελες αλλά δεν. Από τους ανέμους προτιμάς εκείνον που πήρε τα μαλλιά της δεξιά. Ποιανής; Ω, υπάρχει πάντοτε μία, η ανείπωτη. Το νυχτικό της μυρίζει λουίζα και το παράθυρό της ανάβει πότε ψηλά πότε χαμηλά, κι η ζωή μοιάζει εύκολη, σαν να κυκλοφορείς με σάνταλα.
Το σπίτι με τις θολωτές αψίδες βουτά στο νερό. Πού και πού, θα’ λεγες, κάτι στέγες έχουν απομακρυνθεί στο πέλαγος. Τα “Τρία Κλωνάρια” είναι μια τοποθεσία όπου δεν επήγα ποτέ. Αγαπώ την ποίηση και λησμόνησα τι είχα ξεκινήσει να σου πω. Αντίο.

Πρόκειται για το τελευταίο τμήμα του εξαιρετικού κειμένου του Οδυσσέα Ελύτη με τίτλο «Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο». Γράφτηκε το 1977, κυκλοφόρησε ως ανεξάρτητο κείμενο από τις εκδόσεις Εγνατία/Τραμ, στη Θεσσαλονίκη το 1979 και σε δεύτερη έκδοση από τις εκδόσεις Ύψιλον, στην Αθήνα το 1980. Επειδή αυτές οι εκδόσεις είναι δυσεύρετες, μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο (και πολλά άλλα εξαιρετικά) στη θαυμάσια συλλογή ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ, ΕΝ ΛΕΥΚΩ, εκδ. Ίκαρος, ΣΤ’ Έκδοση, Αθήνα, 1999

Οδυσσέας Ελύτης και Ανδρέας Εμπειρίκος

Απομένουν λίγες μέρες ακόμα για την εξαιρετική έκθεση «Η υπέρβαση της άβυσσος» στο Ωδείο Αθηνών. Λυπάμαι που το ατύχημα με κρατάει καθηλωμένο στο κρεβάτι και δεν μπορώ να πραγματοποιήσω ξεναγήσεις… Θα ήθελα πολύ να επισκεφτούμε μαζί την έκθεση και να συζητήσουμε… Πάντως, ακόμα κι αν δεν πετύχετε ξενάγηση από τους εξαιρετικούς επιμελητές (Μαραγκού / Παλαιοκρασσά), υπάρχουν σε κάθε αίθουσα πρόθυμοι και ενημερωμένοι εθελοντές που θα σας δώσουν πληροφορίες και «κλειδιά» για να εμβαθύνετε και να απολαύσετε τα έργα. Τα έργα ούτως ή άλλως, είναι πολύ δυνατά και ο τρόπος που ξεδιπλώνεται το σκεπτικό της έκθεσης με την τοποθέτηση τους στους πολύ ιδιαίτερους χώρους του ανακαινισμένου κτιρίου, προσφέρει μια μοναδική εμπειρία που δεν πρέπει να χάσετε.

Αν είστε παιδιά, από 8 έως 98 ετών και δεν είχατε δει την υπέροχη ταινία κινουμένων σχεδίων «Το αγόρι και ο κόσμος» (O Menino e o mundo) του Ale Abreu, στη μεγάλη οθόνη, προβάλλεται σήμερα (Κυριακή 22/1) από την ΕΤ 2, στις 19:30. Μην τη χάσετε. Τα κραγιόνια, τα μολύβια, τα χρώματα, τα παστέλ και τα ακρυλικά ζωντανεύουν σε εξαιρετικές εικόνες και συναντούν την αμεσότητα της παιδικής ζωγραφικής και  τους ρυθμούς του Paul Klee σε μια τρυφερή ταινία που μιλάει για την αθωότητα και τον κυνισμό της σύγχρονης ζωής.

Η εξ αναβολής διάλεξη της Τρίτης 20/12 δεν θα πραγματοποιηθεί λόγω ενός ατυχήματος του Παντελή Τσάβαλου.

Θα ξανασυναντηθούμε το νέον έτος.

Περαστικά Παντελή!

Αύριο Πέμπτη (8/12) θα είναι μια δύσκολη μέρα για τις μετακινήσεις λόγω της απεργίας (μετά τις 16:00 δεν κυκλοφορούν μετρό, τραμ και ηλεκτρικός και μετά τις 21:00, ούτε λεωφορεία). Η πρόσβαση στη γκαλερί θα είναι δύσκολη, οπότε σκεφτήκαμε να αναβάλουμε την πολύ ενδιαφέρουσα διάλεξη για τον Klimt για την επόμενη Πέμπτη (15/12). Η τελευταία διάλεξη αυτού του κύκλου (που ήταν προγραμματισμένη για εκείνη την ημέρα) θα πραγματοποιηθεί ή την Παρασκευή 16/12 ή την Τρίτη 20/12.

Ευχαριστώ

Παντελής Τσάβαλος

Η διάλεξη της Τρίτης 15 Νοεμβρίου, με θέμα τη ζωή και το έργο του Βικέντιου Βαν Γκογκ, αναβάλλεται, μετά από αίτημα πολλών συμμετεχόντων, λόγω των δυσκολιών πρόσβασης που έχουν δημιουργηθεί από τα κυκλοφοριακά και συγκοινωνιακά προβλήματα στο κέντρο της Αθήνας.  (Η πιθανή ημερομηνία αναπλήρωσης θα αποφασιστεί στη συνάντηση της επόμενης Τρίτης – πιθανότατα θα είναι η Τρίτη 13 Δεκεμβρίου).

Vincent van Gogh, “Old man in sorrow on the threshold of eternity”, 1890

Η ετήσια έκθεση σπουδαστικών εργασιών της Σχολής Βακαλό D58 (Design 58) εγκαινιάστηκε με τον συνήθη εορταστικό τρόπο στο κεντρικό κτήριο της Σχολής, την Τετάρτη 22 Ιουνίου. Για όσους δεν κατάφεραν να βρεθούν κοντά μας, η έκθεση θα παραμείνει ανοικτή έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2016. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να δουν έργα από όλους τους τομείς των εφαρμοσμένων τεχνών, όπως αφίσες, διαφημίσεις συσκευασίες, web design, computer graphics, προιόντα, εταιρική ταυτότητα, εμβλήματα, σήματα και λογότυπα, κλασική και πειραματική τυπογραφία, εικονογράφηση, φωτογραφία, σχεδιασμό χώρων κατοικίας, καταστημάτων και εκθεσιακών περιπτέρων, αστική κηποτεχνία, εικαστικές κατασκευές, μικρογλυπτική, θεατρικά κοστούμια και σκηνικά και πολλά άλλα.

Στο πλαίσιο αυτού του μεγάλου εκπαιδευτικού πανοράματος της τέχνης και του design, έχω τη χαρά να παρουσιάζω τα εξαιρετικά ενδιαφέροντα project των σπουδαστών στο μάθημα της Ιστορίας της Τέχνης που διδάσκω στη Σχολή και τα οποία καλύπτουν ένα μεγάλο εύρος αναζητήσεων και εικαστικών προσεγγίσεων σε θέματα της τέχνης και της ιστορίας της.

Ώρες επισκέψεων: Δευτέρα έως Παρασκευή 9:00 π.μ. – 9:00 μ.μ. (για την περίοδο 18/7 έως 19/8 θα ισχύει το ωράριο 9:00 π.μ. – 5:00 μ.μ.) Φωτογραφίες από την ημέρα των εγκαινίων μπορείτε να δείτε εδώ.

Νέος κύκλος διαλέξεων στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης