– Αρχαίοι ελληνικοί μύθοι και διαχρονικές απεικονίσεις τους στην τέχνη (Γ΄κύκλος)

10 02 2016

Νέος κύκλος διαλέξεων στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Αρχαίοι μύθοι, διαχρονικά νοήματα, πολύπλευρες προσλήψεις και συναρπαστικές απεικονίσεις

Oedipus and the Sphinx, Gustave Moreau, 1864. Oil on canvas. Metropolitan Museum of Art, New York.

Θνητοί και αθάνατοι, θεοί και ήρωες, άνθρωποι, ζώα και υβριδικοί συνδυασμοί τους, έρωτες και πάθη, φόνοι και μεταμέλειες, ύβρεις και τιμωρίες, η Κλυταιμνήστρα, η Ιφιγένεια ο Οιδίπους, η Αντιγόνη και ένας μεγάλος αριθμός μυθολογικών μορφών  πρωταγωνιστούν σε αυτές τις μυθικές αφηγήσεις από τις οποίες οι καλλιτέχνες της αρχαιότητας άντλησαν στοιχεία για να συγκροτήσουν την εικαστική αφήγηση του εννοιολογικού τους σύμπαντος στον πηλό και το μάρμαρο και να δημιουργήσουν αριστουργήματα της παγκόσμιας τέχνης. Το τέλος του αρχαίου κόσμου, δεν έφερε και το τέλος αυτών των αφηγήσεων, οι οποίες μπορεί να εντάχθηκαν σε νέα ερμηνευτικά πλαίσια και να απέκτησαν νέες νοηματοδοτήσεις και συμβολισμούς, αλλά συνέχισαν να αποτελούν το υλικό εκείνο που πυροδότησε τη δημιουργία εξαιρετικά σημαντικών έργων από ζωγράφους όπως ο Cranach, ο Lorrain, ο Rubens, ο Ingres, ο David, ο Gustave Moreau,και ο Giorgio De Chirico, χορογράφους όπως ο Georges Balanchine και η Martha Graham και σκηνοθέτες όπως ο Παζολίνι, ο Κακογιάννης και ο Peter Hall καθώς και πολλοί άλλοι, τα έργα των οποίων αποτελούν το εικονογραφικό υλικό αυτού του κύκλου. Εκτός από τις εικαστικές τέχνες, οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι αποτέλεσαν σημαντική πηγή έμπνευσης και για άλλες μορφές τέχνης όπως η ποίηση, η λογοτεχνία, το θέατρο, ο χορός και η μουσική στις οποίες θα γίνουν εκτενείς και ενδιαφέρουσες αναφορές.

Τα θέματα αυτά εντάσσονται στον νέο κύκλο διαλέξεων του Παντελή Τσάβαλου με τίτλο Αρχαίοι ελληνικοί μύθοι και οι διαχρονικές απεικονίσεις τους στην τέχνη. Κύκλος Γ΄.

Στον Α’ κύκλο αυτής της ενότητας, που είχε παρουσιαστεί τον Μάιο του 2015, έγινε παρουσίαση του θεωρητικού πλαίσιο που συνδέεται με τη μυθολογία και τους αρχαίους ελληνικούς μύθους και στη συνέχεια εκτενής και ιδιαίτερη αναφορά στον μύθο της Μέδουσας, του Περσέα, της Ανδρομέδας και του Ναρκίσσου.

Στον Β’ κύκλο (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2015) έγινε εκτενής αναφορά στον κρητικό κύκλο και σε μυθολογικές μορφές όπως ο Θησέας, ο Μινώταυρος, η Πασιφάη, ο Μίνως, η Αριάδνη, η Φαίδρα, ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος.

CKS_1024_0016

Στον Γ΄κύκλο (Φεβρουάριος-Μάρτιος 2016) το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στους κύκλους της Θήβας, του Άργους και της Τροίας. Θα γίνει εκτενής αναφορά στον οίκο των Ατρειδών και σε μυθολογικές μορφές όπως ο Αγαμέμνων, η Κλυταιμνήστρα, η Ιφιγένεια, η Ηλέκτρα και ο Ορέστης, στον οίκο των Λαβδακιδών και σε μορφές όπως ο Κάδμος, ο Οιδίπους, η Ιοκάστη, η Αντιγόνη και η Ισμήνη καθώς και στον οίκο των Πριαμιδών και σε μορφές όπως ο Πρίαμος, η Εκάβη, Ο Έκτωρ, η Ανδρομάχη, ο Πάρις και η Ελένη.

Η προσέγγιση των έργων ακολουθεί έναν συνδυασμό κοινωνικοιστορικής, ψυχαναλυτικής και σημειολογικής μεθοδολογίας.

007 - Chirico, E Héctor y Andrómaca

Ημερομηνίες διαλέξεων:  24 Φεβρουαρίου και 2, 9, 16 και 23 Μαρτίου 2016,
κάθε Τετάρτη, 19:00 – 21:00

Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Νεοφ. Δούκα 4
(Αίθουσα Διαλέξεων, 5ος όροφος)

Για τη συμμετοχή σας επικοινωνήστε με το Μουσείο πατώντας εδώ.

Advertisement

Actions

Information

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.




%d bloggers like this: