Στις εικόνες του Χρήστου Χαρίση το σώμα από φορέας νοήματος που σηματοδοτείται από την ένταση ανάμεσα στην παρουσία και την απουσία γίνεται τώρα ένα προσλαμβάνον αισθητήριο. Ένα μάτι που κυκλοφορεί στα αστικά τοπία καταγράφοντας με διαθλαστικές αυξομειώσεις τις εικόνες της καθημερινής εμπειρίας. Αγκιστρώνεται στο φευγαλέο ή το ασήμαντο και του προσδίδει ένα δονούμενο ειδικό βάρος που μετατρέπει την οπτική σε εμπειρία: Η λάμψη των φώτων, η θαμπάδα των μαλλιών, η υγρασία της βροχής ή το σκοτάδι τις νύχτας σταματούν για λίγο το χρόνο και βαθαίνουν το νόημά του. Γίνονται υποσχέσεις και ανασχέσεις, δυνατές παρουσίες και ηχηρές απουσίες, αναγκαίες χαρές και αναπόδραστες λύπες που συγκροτούν τις ψηφίδες μιας καθημερινής ημερολογιακής διαδρομής που από καταγραφή του ματιού γίνεται θαλπωρή της μνήμης.
***
Ο Χρήστος Χαρίσης γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1966. Έκανε σπουδές ζωγραφικής (ΑΣΚΤ, εργαστ. Δ. Κοκκινίδη, 1996) και γραφιστικής (Σχολή Βακαλό, 1991). Από το 2004 διδάσκει ζωγραφική στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, τμήμα στο οποίο έγινε επίκουρος καθηγητής το 2010. Από το 1999 είναι καθηγητής βασικού σχεδίου στο Κολλέγιο Βακαλό. Έργα του υπάρχουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από τριάντα ομαδικές εκθέσεις.
Ατομικές εκθέσεις
Γκαλερί AΔ, Αθήνα, 2006, 2010
“Sweet dreams baby II”, Αίθουσα Τέχνης Αμυμώνη, Ιωάννινα, 2004
“Sweet dreams baby”, Γκαλερί AΔ, Αθήνα, 2003
Γκαλερί AΔ, Αθήνα, 1998, 2000
“Ροές και Δράσεις”, Αίθουσα Τέχνης Αμυμώνη, Ιωάννινα, 1997
“Το Τέλος του Ταξιδιού”, Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών (παρ. Ιωαννίνων), Ιωάννινα, 1994.
Leave a Reply