Ενα από τα πιο όμορφα και πιο δυνατά έργα της φετινής Biennale στη Βενετία είναι το έργο του Αργεντινού Tomas Saraceno με το φοβερό τίτλο ‘Γαλαξίες που σχηματίζονται κατά μήκος νημάτων, σαν σταγόνες πάνω στις κλωστές του ιστού της αράχνης’. Βρίσκεται στην τεράστια (και δύσκολη) αίθουσα του κεντρικού κτιρίου των Giardini (που το ξέραμε ως Padiglione Italia και από φέτος ονομάζεται Palazzo delle Esposizioni) και τη γεμίζει με έναν υπέροχο τρόπο. Στα πλαίσια του σκεπτικού της έκθεσης Fare Mondi / Making Worlds μας θυμίζει ότι ο κόσμος που θα θέλαμε να φτιάξουμε:
Θα συνδυάζει αισθητικά και εννοιολογικά, επιστημονικά και ποιητικά χαρακτηριστικά…
Θα είναι κομψός και διάφανος, αλλά δυνατός σαν ατσάλι…
Θα είναι πολυκεντρικός και οχι πυραμιδωτά ή κεντρικά ιεραρχημένος…
Θα είναι σταθερός και στέρεος, αλλά ταυτόχρονα αέρινος και αβαρής…
Θα συνδέεται με τον ουρανό και τη γή και θα αιωρείται ανάμεσά τους…
Θα μας δίνει πολλές εναλλακτικές διαδρομές για να φτάσουμε από το ένα σημείο στο άλλο…
Σε κάθε μια από αυτές θα ανακαλύπτουμε διαφορετικά πράγματα…
Θα μας υπενθυμίζει κομψά και διακριτικά ότι έχει επιλέξει ως βάση τη φυσική και όχι την τεχνολογική δομή…
Θα αντιπαραβάλλει στις τουρμπίνες και τους αεραγωγούς τα κοχύλια και τους ιστους της αράχνης…
Θα είναι καταφύγιο και λαβύρινθος, το όπλο μας και η φωλιά μας…
Θα είναι δύσκολος να τον διαβείς για να σου θυμίζει την προσοχή που χρειάζεται η διαχείρισή του…
Παντελής Τσάβαλος 
Εξαιρετικό το άρθρο και οι φωτογραφίες. Με την άδειά σας, ελπίζω πως την έχω, το “ενσωμάτωσα” σε μια δική μου ανάρτηση…
——————–
Κανένα πρόβλημα με την χρησιμοποίηση της φωτογραφίας, αγαπητή Κατερίνα, (δεδομένου μάλιστα ότι έχεις βάλει και παραπομπή στην δική μου ανάρτηση). Πολύ ενδιαφέρον το ιστολόγιό σου. Χαιρετισμούς.
Π.Τ.